بررسی یاخته های کلراید و کلیه ماهی سفید (rutilus frisii kutum) در دو محیط دریا و آب شیرین

این مطالعه به منظور بررسی تغییرات سلول های کلراید آبشش و سلول های کلیوی مولدین ماهی سفید و همچنین بررسی چگونگی تغییر فشار اسمزی و غلظت الکترولیت های سرم خون این ماهی در دریا بعد از مهاجرت به رودخانه در فصل تکثیر انجام گردید. تعداد 20 عدد ماهی سفید (با نسبت مساوی نر و ماده) از سواحل بندر انزلی با شوری ppt 49/8 و درجه حرارت c°4/12 و به همین تعداد نیز از رودخانه خشکرود با شوری ppt 18/0 و درجه حرارت c°18 صید شدند. پس از خونگیری از آبشش و کلیه مولدین (در هر محیط) نمونه بافت برداشته شد. فشار اسمزی و غلظت یون های na+ ، cl- ، k+ و mg2+ در سرم خون سنجش شدند. فشار اسمزی و غلظت یون های cl- ، na+ ، k+ و mg2+ ماهیان آب دریا و رودخانه اختلاف معناداری را نشان دادند، به طوریکه فشار اسمزی و غلظت یون های مورد بررسی سرم خون در آب دریا بیشتر از آب شیرین بود. از طریق مطالعات بافت شناسی ویژگی های سلول های کلراید آبشش و همچنین کلیه شامل شبکه گلومرولی، لوله های دیستال، جمع کننده و پروکسیمال در دو محیط مقایسه شد. میانگین اندازه و تعداد سلول های کلراید آبشش ماهی سفید در آب دریا بیشتر از آب شیرین بود. میانگین اندازه لوله های دیستال، جمع کننده و شبکه گلومرولی در آب شیرین بزرگتر از آب لب شور دریای خزر بود. میانگین اندازه لوله های پروکسیمال در آب دریا نسبت به آب شیرین بیشتر بود اگرچه اختلاف معنی داری مشاهده نشد. میانگین تعداد لوله های کلیوی در دو محیط یکسان بود.